ΚΥΠΕΛΛΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΩΝ 1988-89
Την περίοδο 1987-1988 η ΑΕΛ τερματίζει 1η με 43 βαθμούς και εξασφαλίζει για πρώτη φορά στην ιστορία της, την έξοδό της στην Ευρώπη σαν πρωταθλήτρια Ελλάδας στο Κύπελλο Πρωταθλητριών (γνωστό ως Champions League σήμερα). Η ΑΕΛ στις 7 Σεπτεμβρίου 1988 κέρδισε την Ελβετική Νοσατέλ Ξαμάξ με 2-1 στο στάδιο Αλκαζάρ με γκολ των Ζιώγα 6΄ και Μητσιμπόνα 90΄ για το κύπελλο Πρωταθλητριών, ωστόσο στη ρεβάνς που έγινε στις 5 Οκτωβρίου 1988, έχοντας τη θερμή υποστήριξη 3000 και πλέον φιλάθλων της, αποκλείστηκε με ήττα με 3-0 στα πέναλτι. Aν και προηγήθηκε η ΑΕΛ με το Βασίλη Καραπιάλη στο 58 λεπτό, ηττήθηκε στην κανονική διάρκεια με 2-1 με γκολ του Ραβέλο στο 61 λεπτό μετά από ένα πολύ αυστηρό πέναλτι και στο 70 λεπτό με το Λούτι. Έτσι ο αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση με το Μπανόν να χάνει για την ΑΕΛ στο 113'τεράστια ευκαιρία να δώσει την πρόκριση στην ομάδα του κάμπου.
Α’ γύρος Κυπέλλου Πρωταθλητριών
ΑΕΛ – Ξαμάξ 2-1
7 Σεπτεμβρίου 1988
Scorers : 6' Ζιώγας, 90' Μητσιμπόνας - 67' Χέρμαν
ΑΕΛ (Βλ.Ταμπόρσκι) : Μιχαήλ, Κυριλίδης, Κολομητρούσης, Γκαλίτσιος, Μητσιμπόνας, Βουτυρίτσας, Τσιλιάκος (62' Αθανασίου), Αγορογιάννης (33' Αλεξούλης), Ζιώγας, Καραπιάλης, Βαλαώρας.
Ξαμάξ (Ζ.Γκρες) : Κάρμπιμπεφ, Μοτιέ, Φιάσελ, Βίντμερ (Λουτί), Ντεκαστέλ, Σμάγιτς (81' Περρέ), Σούτερ, Χέρμαν, Λουτί, Ραβέλο, Ζούικερ.
Διαιτητής: Ασενμάνχερ (Γερμανός).
Γήπεδο: Αλκαζάρ
Εισιτήρια - Εισπράξεις: 9.717 - 8.152.700 δρχ.
Αρχικά φαινόταν ότι η ΑΕΛ Θα νικήσει εύκολα. Προηγήθηκε νωρίς και έπειτα έχασε ευκαιρίες στο 19' με τον Βουτυρίτσα, στο 23' με τον Βαλαώρα και στο 26' με τον Μητσιμπόνα. Σιγά σιγά ο ρυθμός της ΑΕΛ έπεφτε και οι Ελβετοί έβγαιναν μπροστά. Στο 38' ο Μιχαήλ πραγματοποίησε έξοχη απόκρουση σε σουτ του Ζούικερ. Στο β' ημίχρονο η Ξαμάξ ήταν καλύτερη. Ισοφάρισε και προσπάθησε να πάρει ακόμα και τη νίκη. Προς το τέλος η ΑΕΛ "ξύπνησε" και στο 87' ο Μητσιμπόνας έχασε μεγάλη ευκαιρία. Ο ίδιος παίκτης όμως έπειτα από απόκρουση του Ελβετού τερματοφύλακα με σουτ έδωσε τη νίκη στην ΑΕΛ. Αυτή η νίκη επέτρεψε στη Λαρισινή ομάδα να ταξιδέψει με αρκετές ελπίδες στην Ελβετία.
Το γκολ του Ζιώγα στο 6ο λεπτό της αναμέτρησης.
Το γκολ του Μητσιμπόνα στο 90'.
Ξαμάξ - ΑΕΛ 2-1 [3-0 πέναλτι]
5 Οκτωβρίου 1988
Scorers : 61'(πεν.) Ραβέλο, 70' Λούτι - 58' Καραπιάλης
Πέναλτι :
Χέρμαν 1-0
Μητσιμπόνας απόκρ.Κόρμιμπεφ
Λεϊραβέλο 2-0
Μπάνον αποκρ.Κορμιμπέφ
Ντεκαστέλ 3-0
Τσιώλης άουτ.
Ξαμάξ (Ζ.Γκρες) : Κόρμιμπεφ, Μοτιέ, Ριφ (59' Φασέλ), Βίντμερ, Ντεκαστέλ, Περέ (63’ Λούτι), Νίλσεν, Χέρμαν, Σούτερ, Λεϊραβέλο, Σμάιτς.
ΑΕΛ (Βλ.Ταμπόρσκι) : Μιχαήλ, Αγορογιάννης, Κυριλλίδης, Μητσιμπόνας, Γκαλίτσιος, Βουτυρίτσας, Κανιέμπα (119’ Παπαντωνίου), Τσιώλης, Αλεξούλης, Καραπιάλης, Βαλαώρας (79’ Μπάνον).
Διαιτητής : Ροζάριο Λομπέλο (Ιταλία)
Γήπεδο : Λε Μαλαντιέ (Le Maladier) Νοσατέλ
Εισιτήρια : 12.200
Εκείνο το βράδυ της 5ης Οκτωβρίου του 1988 στο Νοσατέλ της Ελβετίας έγινε ένα από τα συγκλονιστικότερα παιχνίδια στην ιστορία της ΑΕΛ. Οι βυσσινί καλούνταν να υπερασπιστούν το εύθραυστο 2-1 του Αλκαζάρ, στον πρώτο αγώνα για τον α’ γύρο του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης. Στο φλεγόμενο Μαλαντιέ, ένα γήπεδο κλουβί, η πρωταθλήτρια ΑΕΛ κοίταξε στα μάτια τους Ελβετούς, δεν ταμπουρώθηκε στην άμυνα, αλλά διεκδίκησε την πρόκριση σαν ίσος προς ίσο. Στο α' ημίχρονο και οι δύο ομάδες είχαν ευκαιρίες. Της ΑΕΛ η καλύτερη ευκαιρία ήταν στο 43', όταν ο Βουτυρίτσας είχε δοκάρι. Το γκολ του Καραπιάλη στο 59’ έφερε την ΑΕΛ πολύ κοντά στην πρόκριση. Ένας λανθασμένος καταλογισμός πέναλτι – η παράβαση έγινε εκτός περιοχής- και μία αδράνεια της άμυνας, έφεραν ανατροπή στο ματς και το οδήγησαν στην παράταση. Εκεί χάθηκαν ευκαιρίες εκατέρωθεν, με την ΑΕΛ να χάνει με τον Μπάνον την χαρακτηριστικότερη λίγο πριν τη λήξη. Στα πέναλτι η ψυχραιμία των παικτών της ΑΕΛ πήγε περίπατο. Δύο αποκρούσεις του Ελβετού τερματοφύλακα και μία άστοχη εκτέλεση του Τσιώλη, έδωσαν την πρόκριση στην Ξαμάξ, τρεις παίκτες της οποίας ευστόχησαν ισάριθμες φορές.
Το άρθρο από την "Αθλητική Ηχώ":
ΗΤΑΝ ΑΝΩΤΕΡΗ, ΑΛΛΑ ΑΤΥΧΗ, ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΘΗΚΕ ΙΠΠΟΤΙΚΑ
Η ΛΑΡΙΣΑ, ήταν η μεγάλη κερδισμένη, αλλά και η μεγάλη χαμένη του πρώτου γύρου, κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης, όσο αντιφατικό κι αν ακούγεται αυτό. Η «βασίλισσα» του θεσσαλικού κάμπου στην Ελβετία, με την απόδοση που κατάφερε να «πιάσει» και τις ευκαιρίες που δημιούργησε, αγωνιστικά θαυμάστηκε, κέρδισε τις εντυπώσεις και χειροκροτήθηκε, πολλές φορές, από τους Ελβετούς. Από την άλλη όμως έχασε την πρόκριση, ακριβώς επειδή δεν κατάφερε ν' αξιοποιήσει έστω μια με δύο (θα 'φταναν), από τις κραυγαλέες ευκαιρίες, που δημιούργησε.
Η ΑΕΛ, αποκλείστηκε από το κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης, όχι επειδή ήταν κατώτερη της Ξαμάξ, αλλά γιατί ήταν πιο άτυχη, και δεν κατάφερε να «καθαρίσει» τα παιχνίδι στην κανονική του διάρκεια, αν και το μπορουσε.
Η πρωταθλήτρια Ελλάδας, κατάφερε παρά τις αντίξοες συνθήκες, που συνάντησε στο γήπεδο Μαλαντιέρ (και κάπου εδώ πρέπει να πούμε ότι το γήπεδο της Ξαμάξ, μοιάζει με το κλουβί της Λεωφόρου) να προηγηθεί στο σκορ, μ' ένα εκπληκτικό γκολ του Βασίλη Καραπιάλη.
Στη συνέχεια όμως οι παίκτες της, ενθουσιάστηκαν ίσως κι αντί να παγώσουν το παιχνίδι, όπως όφειλαν να κάνουν για κανένα 10λεπτο, ισοφαρίστηκαν σχεδόν αμέσως μ' ένα πέναλτι, αμφισβητούμενο (ο Κυριλίδης ισχυρίζεται ότι δεν άγγιξε τον επιθετικό της Ξαμάξ), ενώ λίγο αργότερα δέχτηκαν ένα ακόμη γκολ.
Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι οι παίκτες της πρωταθλήτριας, είχαν πολύ καλό στήσιμο μέσα στο γήπεδο, μ' εξαίρεση την περίπτωση του Γιουγκοσλάβου Σμάιτς, που για μια ακόμα φορά, ήταν άπιαστος κι έκανε, όπως και στη Λάρισα, έτσι και στο Νοσατέλ, ό,τι ήθελε.
Θα 'ταν αστείο, τουλάχιστον, ν' αναφέρουμε ξανά τις ευκαιρίες που δημιούργησε κι έχασε η ΑΕΛ, μ' αποκορύφωμα εκείνη του Μπάνον στο 118' της παράτασης, όπου μόνος του εντελώς μέσα στην περιοχή, και χωρίς πίεση έστειλε την μπάλα πάνω στον Ελβετό τερματοφύλακα. Και θα σταθούμε λίγο, στην περίπτωση του Ιρλανδού ποδοσφαιριστή λέγοντας ότι κατά τη γνώμη μας, σ' αυτό το παιχνίδι, δεν χρειαζόταν. Ψηλός, βαρύς κι αργός, ο Μπάνον, φάνταζε σαν την μύγα μες το γάλα στο γήπεδο, και δεν διέθετε την σπιρτάδα και την ταχύτητα, που έπρεπε να 'χε μπροστά η ΑΕΛ, μετά τον τραυματισμό και την αποχώρηση του Γάννη Βαλαώρα.
Και φτάνουμε στα πέναλτι. Οι παίκτες της Λάρισας, κάπου επιδίωξαν, να φέρουν το παιχνίδι μέχρι εκεί, ίσως επειδή ο Μιχαήλ, είναι γνωστός, για την ικανότητα που έχει στο να τ' αποκρούει. Από εκεί κι ύστερα πλέον λοιπόν, τα πάντα ήταν θέμα τύχης, ψυχολογικής κατάστασης κι ικανότητας. Οι Ελβετοί, παίζοντας στην έδρα τους, κι έχοντας τον κόσμο με το μέρος τους, τα κατάφεραν καλύτερα και πήραν την πρόκριση.
Κάτω από φοβερά αντίξοες συνθήκες και μέσα σε μια εκρηκτική ατμόσφαιρα, που είχαν δημιουργήσει οι θερμόαιμοι Ελβετοί οι οποίοι παρότρυναν συνεχώς την ομάδα τους με την κραυγή «αλέ Εαμάξ» (εμπρός Ξαμάξ), η πρωταθλήτρια Ελλάδας, τα πήγε πολύ καλά.
Ο Μιχαήλ ήταν σταθερός κι είχε σωτήριες αποκρούσεις.
Ο Κυριλίδης με τον Αγορογιάννη, έτρεξαν χιλιόμετρα.
Ο Γκαλίτσιος με τον Μητσιμπόνα έδιναν με την πείρα τους, λύσεις.
Ο Βουτυρίτσας ήταν άτυχος. Είχε σουτ στο δοκάρι και σχεδόν 75' έπαιξε τραυματίας.
Ο Ζαϊριανός Μαλούμπα φιλότιμος στον άχαρο ρόλο του κόφτη.
Σταθεροί και σίγουροι οι Τσιώλης κι Αλεξούλης.
Μορφή του αγώνα ο Βασίλης Καραπιάλης. Ήταν ο παίκτης που έκανε τους Ελβετούς να σηκωθούν όρθιοι και να τον χειροκροτάνε ιπποτικά ενώ πέτυχε κι ένα εκπληκτικό γκολ.
Ο Γιάννης Βαλαώρας μέχρι να αντικατασταθεί ήταν από τις μορφές του αγώνα κι έδειξε ότι διέθετε αποθέματα δύναμης και ψυχικής αντοχής.
Για τον Μπάνον τα 'παμε και πιο πάνω,
ενώ ο νεαρός Παπαντωνίου έπαιξε ελάχιστα για να κριθεί.
ΓΗΠΕΔΟ - ΦΙΛΑΘΛΟΙ
Ένα σκέτο κλουβί είναι το γήπεδο της Ξαμάξ το Μαλαντιέρ. Το μόνο που χωρίζει του αγωνιστικό χώρο από τες κερκίδες είναι ένα σύρμα γύρω στα δυόμισι με τρία μέτρα ψηλά. Οι Ελβετοί σαν φίλαθλοι είναι ενθουσιώδεις αλλά επειδή το ποδόσφαιρο το βλέπουν οικογενειακά, το μόνο που κάνουν είναι να φωνάζουν και να χειροκροτάνε την ομάδα τους. Από την άλλη πλευρά οι 'Ελληνες φίλαθλοι και κυρίως οι νεαροί οπαδοί της Λάρισας δεν παρέλειψαν να κάνουν γνωστή την παρουσία τους. Στην εξέδρα οι πιο Θερμόαιμοι δημιούργησαν τόσο στην αρχή άσο και στο τέλος του αγώνα κάποια επεισόδια και η φήμη που κυκλοφόρησε στο Νοσατέλ τους ήθελε να τραυματίζουν σε συμπλοκές τους Ελβετούς, πράγμα το οποίο όμως δεν εξακριβώθηκε κι επίσημα. Πάντως οι φίλαθλοι της ΑΕΛ κι ιδίως οι «Μόνστερς» όπως τους αποκαλούν έκαναν στο Νοσατέλ αισθητότατη την παρουσία τους. Οι Ελβετοί από την άλλη βλέπουν τα ποδόσφαιρο και κάτι σαν σόου. Πριν το παιχνίδι από την τεράστια οθόνη....
No comments:
Post a Comment